Νουθεσίες / Ἀπό τό κάτ᾿ εἰκόνα, εἰς τό κάθ᾿ ὁμοίωσιν...

Ἀπό τό κατ᾿ εἰκόνα, εἰς τό καθ᾿ ὀμοίωσιν.

Ποιήσωμεν ἄνθρωπον, καθ'εἰκόναν ἡμετέραν καί καθ᾿ ὁμοίωσιν....

εἶναι ὁ δημιουργικός λόγος, ἐκ τοῦ Λόγου τοῦ Πατρός, διά τήν δημιουργίαν καί προορισμόν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

μᾶς ἔδωσε τό ..ἐν δυνάμει...κατ'εἰκόνα, καί σέ μᾶς μένει, νά ἐνεργήσωμεν, διά νά ἐνεργοποιήσωμεν  τήν ἐν ἡμῖν θείαν χάριν, καί πορευθῶμεν πρός τό καθ'ὁμοίωσιν.

   Ἠ πνευματική ἐργασία τήν ὁποίαν κάθε ἄνθρωπος, ὡς μέλος τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας μας ἐνεργῆ καί ὀφείλη νά ἐνεργῆ, δέν φέρη μέσα μας, καθόλου ἐπί πλέον θείαν χάριν, εὐλογίαν, ἁγιασμόν· μέ τό εἰσαγωγικό μυστήριον εἰς τήν ἐν Χριστόν ζωήν , δηλαδή τό βάπτισμα, ὁ βαπτιζόμενος, νεοφώτιστος, λαμβάνη , ἐν δυνάμει, ὅλο τό ἅγιον Πνεῦμα, ὅλην τήν θεότητα, ἁγιότητα, ἐν δυνάμει, καί καλούμεθα, προϊόντος τοῦ χρόνου, νά  προβῶμεν εἰς τό ¨.ἐν ἐνεργείᾳ.

   Μέ τήν ἐνεργὀν συμμετοχήν εἰς τήν ἐν χριστῷ ζωήν, μέ τά μυστήρια τῆς ἐκκλησίας, εἰς τὀν ἄνθρωπον συνεργούσης τῆς θείας χάριτος, ἀρχεται ἡ ἐνεργοποίησις τοῦ θεϊκοῦ λόγου καί Λόγου, τοῦ ...κατ' εἰκόνα, καί πορεύόμεθα πρός τό καθ'ὁμοίωσιν.

   Θά λέγαμε, κάπως παραστατικά ἕνα παραδειγμα, ὄπως ἕνα κινητό τηλέφωνο,  τό ὁποῖο ἔχει ...τό μενοῦ... πολλές δυνατότητες , καί εἶναι κλειστό... (αύτό εἶναι, πχ, τό ..κατ᾿ εἰκόνα)· ἔχει πολλές δυνατότητες, ἀλλά ἀπό μόνο του δέν ἐνεργῆ. χρειαζεται ὁ κάτοχος του, νά τοποθετήση τόν κωδικόν, καί νά ἐπιλέξη  ἀπό τό ...μενοῦ τήν ἐπιλογήν, προτίμησιν του,  νά καλέσει, καί ἐνεργοποιεῖται.

    Καί στήν πνευματικήν ζωήν ὡς κωδικόν θά μπορρούσαμε νά ἐννοήσωμε, τήν ..ὁρθοπραξία ..., ὡς ...μενοῦ τό Ἅγιον Πνεῦμα... ¨.. πάντα χωρηγῆ τό πνεῦμα τό Ἅγιον,,,, καί ὡς ἐπί μέρους ἐπιλογή. πχ. κλήση, μηνυμα,κλησεις ημερολογιο ρυθμίσεις, ἐπαφές, ...κτλ. αὐτά νά ἐννοήσωμεν τό τάλαντον τοῦ κάθε ἑνός μας, ὅπως διαβάζωμε στήν παραβολήν τῶν ταλαντων,  καί ἔτσι, σιγά σιγά ...ἐνεργοποιεῖται, ἡ θεία χάρις καί ἐνεργεῖται μέσα μας ἡ μεταβολή, ἡ μετάβασις, ἡ πορεία πρός στόν σκοπόν τῆς ἄνω κλήσεως.

   Λαμβάνωμεν λοιπόν τό ἅγιον Πνεῦμα ὅλον, πλῆρες·

ἐάν ὁ ἄνθρωπος διετήρει τόν χιτῶνα ἀρρυπον καί καθαρόν, δέν θά ἔχρειαζετω  ἄλλη ἐργασία, ὁδηγός, καί ἀσκήσεις, κτλ.

   Ἐπειδή ὅμως εἴμεθα ἄνθρωποι σάρκα φοροῦντες καί τόν κόσμον οἰκοῦντες , πάλι ἁμαρτάνωμε μετά τό βάπτισμα, καί μέ τήν ἁμαρτία, κόβεται, κάπως τό...σῆμα, καί ...χάνωμε τήν ἐπαφήν μέ τόν οὐρανόν, μέ τόν θεόν, καί ὁ θησαυρός τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὁ πολύτιμος μαργαρίτης, καλλύπτεται, μέ τά πάθη μας, μέ τήν ἁμαρτία, μέ τά ...μπάζα τῶν ἀστόχων μας πράξεων.

   Ὅταν ὁ ἄνθρωπος, χάριτι θεοῦ ἔλθη εἰς ...ἑαυτόν, διότι εἴμεθα ...ἐκτός ἑαυτοῦ, ἐκτός ἑαυτῶν,... ὅταν ἁπομακρυνθοῦμεν ἀπό τόν θεόν ἀπό τήν πνευματικήν ζωήν, καί ὁ ἄνθρωπος ἀρχίζη τήν πνευματικήν ἐργασίαν, :...μετάνοια, ἐξομολόγηση, νηστεία, προσευχές, ἐλεημοσύνη, κτλ. τότε μέ τήν καλή αὐτήν  κίνησην, σάν νά βάζωμε τόν φωρτιστήν καί φορτίζη τό ξεφορτισμένο τηλ. , δέν εἰσάγεται στήν ψυχή μας, ἐπί πλέον χάρις, ἀλλά ἀρχίζη νά ...ξεμπαζώνη, νά καθαρίζη ὁ ἔμψυχος ναός ἡ ψυχή, ἡ ὁποῖα πρότερον εἶχε καταντήση μέ τά πάθη μας, σπήλαιον ληστῶν, καί ἀρχίζη σιγά σιγά νά φαίνεται, φανερώνεται, ὁ χαμένος, καί θαμμένος πολύτιμος μαργαρίτης.

Μέ τήν τήρησην τῶν ἐντολῶν, ἀρχἰζη τό ξαναζέσταμα, ἡ ἀναγέννησις, ἡ ἀναπλασις, ἄνευ συντρίψεως·

λέγει ὁ Κύριος ¨......

ὅποιος μέ ἀγαπᾶ, θά τηρήση τίς ἐντολές μου....

βλέπομε , ὄτι σημεῖον ἀποδείξεως τῆς πρός Χριστόν  ἀγάπης μας εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν του, καί ἡ μεταξύ ἡμῶν ἀγάπη......

...ἐν τοῦτῳ γνώσονται πάντες, ὅτι μαθηταί μου ἐστέ....

ἀπό αὐτό λεει, θά καταλαβαουν ὄλοι ὄτι εἶστε μαθηταί μου....

ἀπό τί;

ὄχι μέ τό νά λέμε...Κύριε, Κύριε...καί νά μήν κάμωμε τό θέλημα του` ὄχι μέ τό νά φωνάζωμε ὄτι εἴμαστε χριστιανοί, ἀλλά μέ τό νά διάγωμε , νά ζοῦμε , σάν χριστιανοί· ὄχι μέ τό νά δείχνωμε ἐπιστήθιον τόν σταυρόν, άλλά σηκώνοντες καρτερικῶε ἐπ ᾿ ὤμων` ὄχι μέ τό νά κηρύττομε, ἀλλλά ;ἀπό τί;

....ὅταν ἀγάπην ἔχετε μετά ἀλλήλων....

γνώρισμα λοιπόν ἡ ἀγάπη, καί ὅταν γνωρίσωμεν σωστά τήν ἀγάπη, τήν Ἀγάπη, πού εἶναι ὁ θεός, ἡ ἀγάπη θά μᾶς ἐλευθερώση ἀπό τά δεσμά τῶν παθῶν , καί θά δοῦμε τό φῶς τοῦ χριστοῦ.

   Τό φῶς τοῦ χριστοῦ , τό φῶς τῆς βασιλείας, τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως, τό βλέπωμε, ὄχι μέ τούς ὁφθαλμούς τοῦ σώματος, ἀλλά μέ τήν κάθαρσιν τῶν αἰσθήσεων .

   Τί λέγει ἕνα τροπάριο εἰς τόν ὑπέροχον κανόνα τῆς ἀναστάσεως τό πάσχα;.......

...καθαρθῶμεν τάς αἰσθήσεις καί ὁψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτί τῆς ἀναστάσεως....

...νά καθαρίσωμεν , λέγει τάς αίσθήσεις μας, καί τότε, σάν νά μπαίνει

στό μάτι τῆς ψυχῆς, ...πνευματικό κολλύριο, καί θά δοῦμε, τό ἀπρόσιτον φῶς τῆς ἀναστάσεως· καί ὅταν ἀρχίση νά ἀνατέλλει μέσα μας, ἐκεῖνο τότε, καταλαβαίνωμε, αὐτό πού λέγει ἄλλο  τροπάριο τῆς ὠδῆς....

......νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια...

τώρα λέει, ὅλα ἔχουν γεμίση φῶς, ὁ οὐρανός, ἡ γῆ, καί τά καταχθόνια. καί σαυτήν τήν καταστασην τοῦ φωτός καί στήν ...δεσποτείαν του, δέν ὑπάρχη τό σκοτάδι τῶν παθῶν, ἁμαρτίας, ψεύδους , κακίας, ἀπάτης, ἀνομίας, ἀποστασίας. ἀλλά ἡ ἀγαπῶσα τόν Κύριον ψυχή, ἕλκεται πρός αὐτόν, καί θέλει νά εὑρίσκεται παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, ὡς ἡ Μαρία, ἐπί Λαζάρου, ἥτις τήν καλήν μερίδαν ἐξελέξατο·

 ὡς ὁ καθαρισθείς ἀπό τά ἀκαθαρτα πνεύματα, καί ἔμεινε παρά τούς πόδας τοῦ Κυρίου, σωφρωνισθείς, καί ἱματισμένος,

τότε, νοιώθωμε ὄτι μᾶς χρειάζεται μιά ἄλλη βιωτή, τῆς αἰωνίου ἁπαρχήν,...καί σαυτήν τήν μεγάλην ἀποκάλυψιν χαιρόμεθα, καί...

..ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν κύριον τόν αίνετόν τῶν πατέρων , θεόν καί ὑπερένδοξον,...

Μ έ αύτήν τήν δωρεάν ὡς εὐχαριστίαν ἡ ψυχήν προσφέρει ὕμνον, εὐχές, προσευχές, .....ἑωθινόν ὕμνον προσφέρομεν σοι Χριστέ, μετά θυμιάματος καί ὠδῶν πνευματικῶν....., καί αὐτόματος ἡ ψυχή, ἀναβλύζει δάκρυα, ὅπως ἡ γῆ τό χορτάρι....

..μῦρα μετά δακρύων προσέφερον σοι χριστέ αἱ μυροφόροι γυναῖκες....καί ὅπως ἐκεῖνες εἶδον τόν Χριστόν ἀναστάντα, οὕτως νοερῶς θά βιώση ἡ ψυχή, ὄταν μέ εὐγνωμοσύνη προσευχόμαστε στόν Χριστόν..

....ὀρθίσωμεν ὄτθου βαθέως, καί ἀντί μύρου, τὀν ὕμνον προσίσωμεν τῶ Δεσπότῃ, καί Χριστόν ὁψόμεθα....

παύει ἡ ἀπελπισία, ὁ πόνος ἡ ἀγωνία, καί...

ὅν δέ ὡς θνητόν μετά δακρύων ἐζήτουν, προσεκύνησαν χαίρουσαι, ζῶντα θεόν...

τότε τό σκοτάδι γίνεται φῶς,

ἡ κατάρα γίνεται εὐλογία,

ἡ γῆ γίνεται οὐρανός·

τό πικρό, γίνεται γλυκό,

 τό φθαρτό ἀφθαρτίζεται,

 καί οὐράνιος ζωή, ἐπί γῆς πολιτεύεται.

ζῶντες , καί διάγοντες μέ αὐτόν τόν τρόπον, μέ αὐτήν τήν διάθεσιν, μέ αὐτήν τἠν πορείαν, μέ αὐτόν τόν στόχον, μέσα γίνεται ἡ ἀναγέννησις, ἀνάπλασις, μεταμόρφωσις, καί ζοῦμε τήν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, ..ἐν δυνάμει, τότε, προχωρᾶ ἡ ψυχή ἀπό τό κατ᾿ εἰκόνα στό καθ᾿ὁμοίωσιν, καί  γινόμεθα, τέκνα τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ, καί ἐπιτυγχάνεται ἡ αἰώνιος ζωή, ὁ σκοπός τῆς ἄνω κλήσεως, ὁ τελικός προορισμός τοῦ ἀνθρώπου πού εἶναι ἡ θέωσις.

Διά αὐτόν τόν σκοπόν, ἔγινε ἡ οἰκονομία τοῦ θεοῦ,

 διά αύτόν τόν σκοπόν , ἡ κατά σάρκα γέννησις, ἡ σάρκωσις,

ἡ περιτομή,

ἡ βάπτησις,

ἡ μεταμόρφωσις,

ἡ σταυρωσις,

τά πάθη, ἡ χλεύη, ἠ λόγχη, οἱ ἥλοι, καρφιά, τό ὄξος τά ἐμπτὐσματα, θάνατος, ταφή, ἀνάστασις, ἀνάληψις, πεντηκοστή...

Διαυτήν οἰ προφῆται, πατριάρχαι, ,

 διά αὐτήν ἠ ΠΑΡΘΕΝΟς καί ΘΕΟΤΟΚΟς, Ἡ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ἦς ταῖς ἁγίαις πρεσβείαις, γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν τῆς αἰωνίου καί ἀθανάτου ζωῆς . ΑΜΗΝ. γένοιτο.